Zagęszczanie impulsowe odbywa się za pomocą młota hydraulicznego uderzającego wielokrotnie w płytę uderzeniową leżącą na powierzchni terenu. Dotyczy gruntów niespoistych zalegających do głębokości maksymalnie około 6 m.
Cementowanie zagęszczające obejmuje wtłaczanie pasty cementowej w celu zagęszczenia luźnych gruntów niespoistych oraz ustabilizowania przypowierzchniowych pustych przestrzeni lub lejów krasowych.
Systemy iniekcji uszczelniającej obejmują wtryskiwanie roztworów wodnych w celu wzmocnienia ekspansywnych, zapadowych i odwodnionych gruntów spoistych i podtorowych kieszeni błota kolejowego.
Zagęszczanie dynamiczne wykonywane jest swobodnie spadającym na podłoże ciężarem o masie 10-30 ton podnoszonym za pomocą dźwigu. Kontrolowane uderzenia w regularnej siatce pozwalają zwiększyć zagęszczenie luźnych gruntów niespoistych i nasypów.
Wibroflotacja jest technologią pozwalającą na zagęszczenie gruntów niespoistych za pomocą wibratora wgłębnego. Technologia została wynaleziona i opracowana przez Kellera już w latach 30-tych ubiegłego wieku i od tego czasu wykorzystana została w tysiącach projektów.
Mieszanie gruntu na mokro, znane również jako metoda wgłębnego mieszania gruntu (Deep Soil Mixing), znacząco poprawia charakterystykę słabego podłoża poprzez mechaniczne wymieszanie z zaczynem cementowym.
Mieszanie gruntu na mokro, znane również jako metoda wgłębnego mieszania gruntu (Deep Soil Mixing), znacząco poprawia charakterystykę słabego podłoża poprzez mechaniczne wymieszanie z zaczynem cementowym.