W pierwszych dniach po wejściu w życie rozporządzenia w sprawie charakterystyki energetycznej budynków w Polsce rozgorzała dyskusja nad praktycznym aspektem stosowania certyfikatów dla budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej.

Firma BuildDesk, ekspert w dziedzinie efektywności energetycznej komentuje przyjętą w Polsce interpretację przepisów.

 Najwięcej problemów w interpretacji sprawia zapis mówiący o konieczności przedstawienia świadectwa podczas zawierania umowy zbycia nieruchomości. - W przypadku budów oddawanych do użytkowania po 1 stycznia 2009, nie ma wątpliwości, że świadectwo jest obowiązkowe i dołączane do dokumentacji wniosku o pozwolenia na użytkowanie. Jednak, jeśli sytuacja dotyczy rynku wtórnego tj. przedmiotem transakcji jest nieruchomość oddana do użytku przed końcem 2008, zdania ekspertów na temat konieczności przedstawienia świadectwa charakterystyki energetycznej są już podzielone – mówi Piotr Pawlak, Dyrektor Zarządzający BuildDesk Polska.

Prawo budowlane nie określa żadnych kar ani dla notariuszy, ani dla stron umowy podpisanej bez przedstawienia ważnego świadectwa energetycznego budynku.  Jak podaje Gazeta Prawna, Krajowa Rada Notarialna przyjęła stanowisko, że brak świadectwa nie stanowi przeszkody do sporządzania aktów notarialnych obejmujących zbycie budynków i lokali.

- Należy się jednak zastanowić, czy taka interpretacja jest zgodna z prawem europejskim – sugeruje Pawlak. Artykuł 7 pkt. 1. Dyrektywy 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 roku mówi wyraźnie, że „Państwa Członkowskie zapewniają, aby przy wznoszeniu, sprzedaży lub wynajmie budynków świadectwo charakterystyki energetycznej, było udostępniane właścicielowi lub przez właściciela przyszłemu kupującemu lub najemcy, niezależnie od sytuacji, jaka mogłaby mieć miejsce.”

Według Dyrektywy poszczególne państwa mogą ustalić szczegółową formę i zakres obowiązywania świadectwa energetycznego, jednak w przyjętym krajowym prawie powinny być spełnione ogólne wytyczne zawarte w Dyrektywie. Zapis ten powinien być respektowany, a jego realizacja zapewniona poprzez wprowadzenie odpowiednich przepisów na krajowy grunt. Okazuje się jednak, że w Polsce zapomniano o wyższości tego dokumentu i wprowadza się samowolne rozwiązania, które nie przyczyniają się do propagowania certyfikacji energetycznej.

- Szczególnie teraz w początkowej fazie występowania w kraju certyfikatów energetycznych należy zwrócić szczególną uwagę na promocję efektywności energetycznej i informowanie społeczeństwa o możliwości zapoznania się z informacją na temat energochłonności oraz potencjalnymi kosztami eksploatacji nabywanego budynku. Jeśli bowiem interpretacja przepisów nie ulegnie zmianie, istnieje niebezpieczeństwo, że świadectwa staną się jedynie martwym zapisem prawnym – mówi Pawlak.