Program Norma jest jednym z najstarszych programów do kosztorysowania, które do dziś żyją i funkcjonują na polskim rynku. „Najstarszy” to nie znaczy jednak „przestarzały”. Wręcz przeciwnie. Jest stale modernizowana i ulepszana.

Co roku pojawiają się cztery nowe wersje. Dzięki zdobytemu przez ponad 20 lat doświadczeniu i stałej współpracy z Użytkownikami, program jest wyposażony w wiele funkcji, o jakich użytkownicy innych programów mogą tylko pomarzyć. Dlatego też ilość sprzedanych stanowisk dawno już liczy się w dziesiątkach tysięcy. Program jest sprzedawany w dwóch wersjach.

Norma PRO zawiera wszystkie wyrafinowane funkcje i mechanizmy, które mogą być (i są) bardzo przydatne w pracy każdego, nawet najbardziej wymagającego, kosztorysanta. Norma STANDARD jest programem o nieco mniejszej ilości funkcji, przeznaczonym dla tych, którzy robią mniej kosztorysów, o mniejszym stopniu komplikacji.

Szczegółowe opisy obu programów znajdą Państwo na stronie producenta www.ath.pl .

W tym miejscu przedstawiam tylko najciekawsze funkcje programu, wyróżniające go spośród innych. Zaznaczam, że poniższe informacje dotyczą Normy PRO. Norma STANDARD niektórych z opisanych tu możliwości nie posiada.

Ostatnio przebojem stała się współpraca Normy z programem  CAD Rysunek. Mechanizmy, które zostały zaszyte w obu programach pozwalają na dwukierunkową komunikację między nimi. Dzięki temu wskazanie jakiegokolwiek elementu we wczytanym z programu CAD-owskiego, (lub tworzonym) rysunku skutkuje natychmiastowym przeniesieniem liczby określającej wymiar (długość, powierzchnię lub ilość) do wybranej pozycji przedmiaru w  Normie.

Do zdejmowania obmiaru w przypadku planowanego remontu można wykorzystać fotografię cyfrową. Uzyskane w ten sposób dane przetwarzane są w przedmiar robót lub książkę obmiarów kosztorysu. Mechanizmy oferowane przez Normę są tu przeogromne. Istnieje system stałych lokalnych i globalnych, sum częściowych i obliczeń pomocniczych oraz odwołań do danych z innych pozycji. Pozycje można ilustrować rysunkami, zdjęciami czy też plikami multimedialnymi, jak dźwięk, czy nawet film. Dzięki temu można tworzyć jasny i przejrzysty zestaw obliczeń dla wszystkich pozycji kosztorysu.

Oczywiście kosztorys prawie zawsze jest tworzony w oparciu o istniejące katalogi KNR, KNP i inne. Dlatego bardzo ważne jest, aby program nie tylko dysponował pełnym ich zestawem (w Normie ponad 300), ale także umożliwiał sprawne i wygodne poruszanie się w bazie normatywnej. Dzięki swojej konstrukcji, baza katalogowa  Normy umożliwia użytkownikowi samodzielne konfigurowanie spisu katalogów poprzez zmianę ich kolejności, grupowanie, wstawianie nowych i usuwanie zbędnych oraz tworzenie zestawu ulubionych. Wyboru pozycji dokonuje się przez przeglądanie spisu, wskazywanie w drzewie, podanie podstawy wyceny lub jej fragmentu, podanie fragmentu opisu lub (na poziomie katalogu) podanie nazwy elementu R, M lub S.

Pozycje można także wstawiać do kosztorysu metodą przeciągania (drag&drop) ze spisu katalogów lub innego kosztorysu. Pozycje uproszczone można pobierać z bazy cen pozycji uproszczonych. Tu należy wspomnieć, że  współpracuje ze wszystkimi, dostępnymi na rynku cennikami RMS, pozycji i obiektów. Jako pozycja uproszczona może też być wstawiony obiekt, czyli inny kosztorys lub jego dział. Gdy mimo tych wszystkich możliwości, nie znajdziemy pozycji dokładnie opisującej robotę, którą kosztorysujemy, możemy stworzyć własną przez modyfikację istniejącej (pozycja przez analogię) lub całkowicie nową jako pozycję niekatalogową (wycena własna). Wszystkie utworzone przez nas lub zmodyfikowane pozycje można zapisać w systemie katalogów własnych.

Skoro o wyborze i wstawianiu pozycji do kosztorysu mowa, to nie sposób nie wspomnieć o tym, co Normę w tej mierze wyraźnie wyróżnia spośród innych programów do kosztorysowania.

Jest to:

1.Określanie normatywów metodą interpolacji i ekstrapolacji.

2.Modyfikacja danych pozycji przez wskazanie w pokazywanym przez program spisie nietypowych warunków wykonania robót. Wybór taki powoduje automatyczną modyfikację normatywów, zmianę w opisie, dodanie czy usunięcie nakładu oraz doprecyzowanie podstawy wyceny.

3.Automatyczne wykorzystywanie danych z kolumn „Dodatek za ...”. Wystarczy tylko wskazać, że jakiś dodatek należy zastosować, a dane zostaną automatycznie dodane do pozycji głównej. Gdy jest to np. dodatek za dodatkowy transport, to program po pytaniu o odległość odpowiednio przemnoży dodawane dane.

4.System komunikatów uprzedzających użytkownika, że w pozycji trzeba zwrócić uwagę na to, czy tamto

5.System wielu obmiarów gdy na przykład w robotach kablowych R i S są liczone w zależności od długości kabla, a materiały do łączenia od ilości odcinków.

Gdy już wstawimy pozycję do kosztorysu, możemy robić z nią wszystko co tylko zechcemy: zmieniać opis, podstawę wyceny, zestaw RMS-ów, normatywy, przesuwać, usuwać, łączyć w działy o dowolnej liczbie poziomów, definiować dla nich warianty. O właśnie, system wariantów jest też jednym z elementów wyraźnie wyróżniających Normę PRO spośród innych programów. Warianty można definiować według dowolnych kryteriów wyboru, a do zdefiniowanych wariantów przyporządkowywać takie elementy kosztorysu jak RMS-y, pozycje, działy czy wiersze obmiarowe.

Zmiana aktywnego wariantu natychmiast pokazuje, jak zmienia się koszt budowy w zależności od technologii wykonania. Oczywiście celem kosztorysu jest poznanie kosztu robót. Trzeba więc wprowadzić takie dane jak ceny elementów RMS i pozycji uproszczonych. Można to zrobić ręcznie lub korzystając z cenników dołączonych do kosztorysu.

Na szczególną uwagę wśród źródeł cen zasługuje system InterCenBud. Jest to internetowa baza cen materiałów budowlanych, do której dane dostarczają producenci i hurtownicy, a od tego roku również uśrednione ceny materiałów i pracy sprzętu bardzo przydatne do kalkulacji ceny jednostkowej w kosztorysie inwestorskim. Ceny mogą być pobierane z Internetu lub dostarczane na dysku CD.

Norma  może też współpracować z InterCenBudem w trybie on-line. Pozostaje już tylko określić wysokość i sposób liczenia narzutów, które mogą być określane procentowo lub kwotowo. Mogą być liczone pozycjami, działami albo dla całości kosztorysu.

Norma jest też bardzo wygodnym narzędziem dla tych, którzy kosztorysy sprawdzają. Włączenie mechanizmu rejestracji zmian powoduje, że każda dokonana zmiana będzie wyróżniana na czerwono na widoku i w przypadku, gdy mamy kolorową drukarkę, na wydruku. Można również wydać polecenie porównania pozycji z katalogami norm. Wszelkie znalezione różnice również zostaną wykazane.

Wyniki pracy programu mogą być prezentowane w bogatym zestawie widoków i wydruków. Każdy z nich może być przez użytkownika dopasowywany do indywidualnych potrzeb i upodobań.

Obie Normy są aktualizowane co kwartał. Aktualizacje polegają na dodawaniu nowych funkcji i doskonaleniu istniejących oraz dodawaniu nowych katalogów do bazy danych. Klienci otrzymują je w ramach abonamentu w kwartalniku Buduj z Głową, który zawiera również informację prawną w tym aktualne teksty ustaw i rozporządzeń, mogących interesować ludzi związanych z budownictwem i sferą zamówień publicznych. Do bardziej istotnych dołączane są komentarze kompetentnych urzędników i ekspertów. Znaleźć tam też można artykuły techniczne, które opisują nowe funkcje programu i wyjaśniają niuanse korzystania z niektórych dawniej wprowadzonych.

Na okrasę zamieszczane są też felietony ludzi mających co nieco do powiedzenia na temat budownictwa. Kwartalnik posiada swoją stronę internetową www.bzg.pl . Można tam znaleźć między innymi dział Artykuły techniczne, w którym znajdują się opisy funkcji  Normy zamieszczane we wcześniejszych numerach.