Autor: Sławomir Gzell
Wydawnictwo: Wydawnictwo Naukowe PWN
Stron: 254
Data wydania: 2019-02-11
Typ: książka
Druk: tak
Wersja elektroniczna: nie
ISBN:
978-8-30-120336-8
11-02-2019
15.0 x 23.5 cm
nie
nie
nie
Niniejsze opracowanie jest wspólnym dziełem autorów, będących członkami Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN. Jest swoistym podręcznikiem pisania tekstów naukowych. Ma przygotować studenta do stworzenia eseju, stanowiącego główną część pracy magisterskiej na kierunku architektura oraz gospodarka przestrzenna. Książka może także służyć słuchaczom studiów doktoranckich i podyplomowych.
Celem publikacji jest również podniesienie poziomu naukowego dyskursu o Architekturze i Urbanistyce w całej architektonicznej społeczności, przez co powinna wpływać na jakość dzieł architektonicznych i urbanistycznych.
W książce autorzy wyraźnie podkreślają odrębność Architektury i Urbanistyki jako nauki. Negują rozumienie jej jako bezrefleksyjnie tworzonej sztuki albo wyuczonej umiejętności, pozbawionej intelektualnego zaplecza. Próbują także uporządkować chaos pojęciowy pojawiający się w dyskusjach oraz tekstach naukowych z tej dziedziny nauki. Zbyt często bowiem bez zrozumienia używa się przypadkowo wybranych terminów z warsztatu innych dyscyplin, takich jak: filozofia, psychologia, etyka.
Dla uporządkowania treści książki teksty zostały podzielona na cztery grupy. Pierwsza dotyczy metodologii działania w przestrzeni architektonicznej i urbanistycznej, druga mówi o nauce w twórczości architektonicznej i urbanistycznej, trzecia o eksperymencie (pytając jednocześnie, o ewentualne miejsce architektury i urbanistyki w odpowiednim dla niej laboratorium). W części czwartej autorzy zajmują się paradygmatem architektury i urbanistyki, a w zasadzie powodami jego zmiany.
Publikacja porusza ważny i aktualny temat, jakim jest postrzeganie architektury jako nauki – posiadającej swój własny aparat pojęciowy i metodykę pracy. Książka warta przeczytania zwłaszcza teraz, gdy toczą się dyskusje na temat roli architektury, warunków jej uprawiania i nauczania. Wśród pojawiających się licznych poglądów i pomysłów na zmiany w tym zakresie warto pamiętać, że dawni mistrzowie arcydzieł podziwianych do dziś tworzyli dzięki swoim umiejętnościom i mądrości mecenasów, którzy zaufali ekspertom, nie próbując ingerować w ich warsztat.- Z recenzji prof. dra hab. inż. arch. Aleksandra Böhma, Kraków
Książka jest dziełem najznamienitszych naukowców i praktyków z dziedziny architektury i urbanistyki, w tym zrzeszonych w Komitecie Architektury i Urbanistyki PAN:
Okładka
Strona tytułowa
Strona redakcyjna
Spis treści
Wprowadzenie
Część I. O metodologii działania w przestrzeni architektury
1. Architektonika ogólna morfologia przestrzeni architektonicznej
2. Morfologia urbanistyczna
3. Naukowe oblicze urbanistyki
Część II. O nauce w twórczości architektonicznej i urbanistycznej
4. Architektura i urbanistyka jako dyscyplina naukowa
5. Naukowe aspekty architektury a współczesne wyzwania zawodu architekta
6. Architektura jako dyscyplina dyscyplina architektury. Badania naukowe
Część III. O eksperymencie. Architektura i urbanistyka w laboratorium?
7. Granice formalizacji rozumowania w dyscyplinach twórczych. Eksperymenty architektury i muzyki
8. Architektura jako nauka: eksperyment teoria historia
Część IV. O paradygmacie powody zmiany
9. Dylematy paradygmatu architektury
10. Dylemat odpowiedzialności w nauce o architekturze wobec twórczości w architekturze
11. Syndrom czasu w architekturze
Przypisy