Wiosna to czas, kiedy po odejściu zimowej, niesprzyjającej aury, wielu inwestorów decyduje się na remont elewacji. Moment ten sprzyja także poprawie standardu cieplnego budynku, dlatego Paroc, wiodący producent izolacji z wełny kamiennej, proponuje całą gamę rozwiązań dedykowanych fasadom wentylowanym – serię PAROC Linio.

Produkty wchodzące w skład serii PAROC Linio to niepalne płyty z wełny kamiennej, które można stosować w charakterze izolacji termicznej, akustycznej i przeciwpożarowej istniejących lub nowo realizowanych elewacji z cienkowarstwowymi tynkami fasadowymi.

Ze względu na zróżnicowane właściwości, szeroka gama produktów i konfiguracji strukturalnych umożliwia łatwe dopasowanie konkretnej izolacji do danej otynkowanej ściany zewnętrznej. I tak, rozwiązaniem szczególnie przystosowanym do przegród termomodernizowanych lub posiadających konstrukcję nośną z drewna, są płyty fasadowe o doskonałej izolacyjności cieplnej – płyta PAROC Linio 10 oraz PAROC Linio 15, która dodatkowo charakteryzuje się zwiększoną wytrzymałością na ściskanie i rozciąganie, dzięki czemu zapewnia uzyskanie gładkiej i szczelnej powierzchni fasady oraz miejsc wokół otworów przeznaczonych na stolarkę.

Do realizacji projektów zakładających grubszą warstwę izolacji, wykorzystać można z kolei PAROC Linio 80 – płytę lamellową, której ułożone prostopadle do ocieplanej powierzchni włókna gwarantują wyższą przyczepność do podłoża, umożliwiając montaż bez łączników mechanicznych. Ze względu na naturalne właściwości wełny kamiennej, rozwiązania z serii PAROC Linio nie gromadzą wilgoci, są w pełni odporne na działanie zmiennych warunków atmosferycznych i zapewniają zdrowy mikroklimat wewnątrz pomieszczeń. Płyty charakteryzuje przy tym optymalna sprężystość, dzięki czemu z jednej strony łatwo dopasowują się do ewentualnych nierówności podłoża, a z drugiej – pomagają uzyskać gładką powierzchnię bazową pod zaprawę tynkarską.

Rada eksperta

Ze względu na szybkość wiązania zaprawy klejowej, bardzo istotna jest dokładność montażu płyt fasadowych – niedopuszczalne jest np. korygowanie ułożenia płyt po upływie kilku minut od ich przyklejenia. W celu uzyskania trwałej warstwy izolacyjnej, zaprawę klejową nanosimy na płyty w dwóch etapach – zarówno, gdy kleimy całą powierzchnię, jak przy metodzie obwodowo-punktowej.

W pierwszej kolejności gładką stroną pacy szpachlujemy całą powierzchnię płyty lub obwód i miejsca pod przyszłymi plackami kleju. Po wyschnięciu, na przygotowane miejsca nakładamy drugą warstwę zaprawy klejowej i rozprowadzamy równomiernie pacą zębatą 12x12 mm. Montaż zaczynamy od dołu, czyli od listwy cokołowej i w miarę postępowania w górę układamy płyty na mijankę, czyli z przesunięciem o pół długości w stosunku do płyt ułożonych niżej.

Każdą z płyt przykładamy w odległości ok. 2 cm od poprzednich, a następnie dosuwamy na styk do ich krawędzi i dokładnie dociskamy pacą drewnianą, pokonując lekką sprężystość.